To nasze
rzeczne dziedzictwo.
Serce
południowego Podlasia .
Źródło
Bugu znajdują się na Ukrainie w miejscowości Werhobuż na Wyżynie
Podolskiej. Jego długość to 772 km w tym w granicach Polski 587 km. Jest rzeką
graniczną z Ukrainą i Białorusią.
Poprzez system
rzek i Kanał Królewski budowany w latach 1775-1848 łączył się z Dnieprem.
Skąd nazwa Bug
?
Prawdopodobnie
tą nazwę Słowianie przejęli od germańskiego plemienia Gotów, którzy w II i III
w n e wędrowali z Pomorza na południe aż nad Morze Czarne przez Mazowsze,
Podlasie, Wołyń, Podole.
Wędrowali wzdłuż koryta rzeki , która mocno meandruje, kręci, tworzy zakola. Germańskie słowo bougen oznacza łuk, zagięcie, określa kształt biegu rzeki. Słowianie uprościli to słowo i tak powstała nazwa rzeki Bug.
Z nazwą rzeki
związane są nazwy miejscowości , które nad nią powstawały.
I tak mamy
wioski o nazwie Bużka, Bużyska, Bużyski, Wólka Nadbużna.
Inna
uproszczona nazwa rzeki związana jest z przyjęciem chrztu przez Polskę.
Mówiono, dotąd jest Bóg a dalej pogaństwo.
Sama rzeka płynie korytem
utworzonym przez topniejące wody polodowcowe, przedzierając się przez
moreny czołowe zlodowacenia środkowo-polskiego.